-
1 vox
vōx, vōcis f.1) голос (humāna Pl, L, QC); мычание ( bovis V); карканье ( cornīcis V); жужжание ( apum Col); пение ( Sirēnum H); тонvocis imago V — отголосокv. parva C — тихий голосv. clara C — ясный голосv. contenta C — повышенный голосv. summissa C (depressa rhH., suppressa C) — пониженный голосv. acuta C — высокий голосv. gravis C — низкий голосaliquem ex voce cognoscĕre Just — узнать кого-л. по голосуunā voce C — единогласно, единодушно2) громкий голос ( vocibus strepĕre Sl); возглас, восклицание ( contumeliosa Cs); pl. крик(и) ( voces mercatorum Cs); модуляция, понижение или повышение голоса ( omnes voces hominis C)3) звук, тон ( cymbalorum Ctl); шум, гул ( pelagi V)4) произношение, акцент ( rustĭca C)5) ударение6) речь, говор, язык (Platōnis vera v. C)v. ficta O — ложьv. articulata CJ — членораздельная речьambigua v. lēgis Dig — двусмысленная формулировка закона7) слово, выражение, терминv. voluptatis C — слово (термин) « наслаждение»nescit v. missa reverti H — выпущенное слово вернуться не можетtali H (in hac C) voce — следующими словами8) повеление, приказание ( voci alicujus oboedire C)9) заговор, волшебное слово, магическая формула ( sacra H); заклинание ( deripere lunam vocibus H) -
2 vox
vōx, vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache; vgl. voco), die Stimme, sowohl des Sprechenden u. Rufenden usw. als des Singenden, I) eig.: a) übh.: via vocis, Lucr.: v. humana, Liv. fr.: v. bona, Plaut. u. Quint.: vox acuta gravis, cita tarda, magna (starke) parva (schwache), Cic.: vox et dulcis et solida, Sen. rhet.: v. summa, ima, Hor. u. Quint.: v. valentissima, Sen. rhet.: v. inflexa (hohe), Cic.: inflexā ad miserabilem sonum voce, Cic.: v. sedata et depressa, Cornif. rhet.: v. tremebunda, Cornif. rhet.: v. horrenda, Liv.: vocis contentio et remissio, Cic.: voce contendere, laut reden, Cels.: exsurge, praeco, exerce vocem (strenge die St. an), Plaut.: vocem attenuare, durch die Fistel sprechen (um sich eine weibliche Stimme zu geben), Cic.: vocem attollere vel summittere, Quint.: interdum et vocem comoedia tollit, hebt höher, Hor.: ego vocem dabo tenuem et tinnulam, Pompon. com. fr.: atque utinam ipse asinus vocem quiret humanam dare! Apul. – v. der Stimme des Rufenden usw., Valerium magnā voce inclamat, Liv.: voce (durch die St., durch Rufen, Zuruf) potius quam verberibus terreat (boves), Colum.: magnā compellans voce cuculum, laut »Kuckuck« zurufend, Hor.: enimvero voce est opus (ich muß rufen): Nausistrata exi, Ter.: nulla v. quiritantium exaudiri poterat, kein Hilferuf, Liv. – von der Stimme des Singenden, canere inclinatā ululantique voce, Cic. – v. der Stimme der Tiere, v. boum, Verg.: cycni, Mela: voces animalium truces ac liquidae, Apul.: cornix pluvium vocat improbā voce, Verg.: elephantos porcina vox terret, das Grunzen des Schweines, Sen. – von der Stimme personif. lebl. Ggstde., rerum vox est naturae vestigium, veritatis nota, Cic. pro Scauro 16. – b) die gehörte Stimme = die Aussprache, rustica vox et agrestis quosdam delectat, Cic. de or. 3, 42. – II) meton.: A) der durch die Stimme od. durch ein musikalisches Instrument hervorgebrachte Laut, Ton, iracundiae vox aut doloris, Cic.: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen.: vocem mittere, emittere, s. mittou. emitto (vgl. Drak. Liv. 3, 50, 4 u. 5, 51, 7. Gronov Iustin. 42, 4, 12). – soni et voces, Cic.: numeri et voces et modi, Cic.: Sirenum voces, Gesang, Hor. – auribus multa percipimus, quae, etsi nos vocibus delectant, tamen etc., Cic.: vocum gravitate et cantibus pelli vehementius, Cic.: verba, quibus voces sensusque notarent, die Töne artikulierten, Hor.: illudere voces (Töne), quotiens caneret, Tac.: septem discrimina vocum, poet. = die siebenstimmige Lyra, Verg.: bucina litora voce replet, Ov. Vgl. Obbarius Hor. ep. 1, 1, 34. – poet. v. jedem Getön, der Hall, Schall, audimus fraetas ad litora voces (pelagi), Verg.: ad sonitus vocis (der Ruderschläge) vestigia torsit, Verg. – B) das durch die Stimme lautende Wort, die Äußerung, Rede, a) übh.: vox viva, Cic.: vox publica, der Ausdruck der öffentlichen Meinung, Vell.: vox ficta, Lüge, Ov.: unā voce, einstimmig, Liv.: dico Epicurum non intellegere, quid sonet haec v., id est, quae res huic voci subiciatur, Cic.: haec te vox non perculit? Cic.: nulla tamen vox est ab iis audita populi Romani maiestate indigna, Caes.: vox ex centurione audita, Liv. epit.: alia v. violenta non audita, Liv.: voces per vinum emissae, Quint.: voces contumeliosae, Caes.: ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum etc., Caes.: carpi nostrorum militum vocibus, Caes.: nescit vox missa reverti, Hor.: tales dederat Saturnia voces, Verg.: quas hic voces apud Sophoclem in Trachiniis edit! Cic.: memorabilem illam meritoque laudatam vocem edidit: Amici, diem perdidi, Suet. – b) der Ausspruch, bes. die Formel, der Sinnspruch, Plin. ep. 4, 17, 9. Caes. b.c. 1, 7, 5. Cic. de amic. 59: extremi ac difficillimi temporis vocem illam consulem mittere coëgistis, Cic. pro Cornel. or. 1. fr. 22. p. 14 Kays. – c) das Gebot = der Befehl, consulum voci atque imperio non oboedire, Cic. Rab. perd. 23: cuius voci continuo Fabius obsecutus, Val. Max. 2, 2, 4. – d) der Spruch, die Formel, bes. der Zauberspruch, die Zauberformel, voces sacrae, Hor.: voces Marsae, Hor.: sidera excantata voce Thessalā, Formel, Spruch, Hor.: deripere lunam vocibus, Hor. – C) = sermo, die Rede, Sprache, cultus hominum recentum voce formasti catus (Mercurius), Hor.: Graiā scierit sive Latinā voce loqui, Ov.: cum civem ex voce cognovisset, Iustin.: quo scilicet Latinae vocis honos per omnes gentes venerabilior diffunderetur, Val. Max. – D) der Wortakzent, Ton, die Betonung, in omni verbo posuit acutam vocem, Cic. or. 58. – / vulg. box, Plur. boces, Corp. inscr. Lat. 9, 10.
-
3 vox
vōx, vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache; vgl. voco), die Stimme, sowohl des Sprechenden u. Rufenden usw. als des Singenden, I) eig.: a) übh.: via vocis, Lucr.: v. humana, Liv. fr.: v. bona, Plaut. u. Quint.: vox acuta gravis, cita tarda, magna (starke) parva (schwache), Cic.: vox et dulcis et solida, Sen. rhet.: v. summa, ima, Hor. u. Quint.: v. valentissima, Sen. rhet.: v. inflexa (hohe), Cic.: inflexā ad miserabilem sonum voce, Cic.: v. sedata et depressa, Cornif. rhet.: v. tremebunda, Cornif. rhet.: v. horrenda, Liv.: vocis contentio et remissio, Cic.: voce contendere, laut reden, Cels.: exsurge, praeco, exerce vocem (strenge die St. an), Plaut.: vocem attenuare, durch die Fistel sprechen (um sich eine weibliche Stimme zu geben), Cic.: vocem attollere vel summittere, Quint.: interdum et vocem comoedia tollit, hebt höher, Hor.: ego vocem dabo tenuem et tinnulam, Pompon. com. fr.: atque utinam ipse asinus vocem quiret humanam dare! Apul. – v. der Stimme des Rufenden usw., Valerium magnā voce inclamat, Liv.: voce (durch die St., durch Rufen, Zuruf) potius quam verberibus terreat (boves), Colum.: magnā compellans voce cuculum, laut »Kuckuck« zurufend, Hor.: enimvero voce est opus (ich muß rufen): Nausistrata exi, Ter.: nulla v. quiritantium exaudiri poterat, kein Hilferuf, Liv. – von der Stimme des Singenden, cane-————re inclinatā ululantique voce, Cic. – v. der Stimme der Tiere, v. boum, Verg.: cycni, Mela: voces animalium truces ac liquidae, Apul.: cornix pluvium vocat improbā voce, Verg.: elephantos porcina vox terret, das Grunzen des Schweines, Sen. – von der Stimme personif. lebl. Ggstde., rerum vox est naturae vestigium, veritatis nota, Cic. pro Scauro 16. – b) die gehörte Stimme = die Aussprache, rustica vox et agrestis quosdam delectat, Cic. de or. 3, 42. – II) meton.: A) der durch die Stimme od. durch ein musikalisches Instrument hervorgebrachte Laut, Ton, iracundiae vox aut doloris, Cic.: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen.: vocem mittere, emittere, s. mitto u. emitto (vgl. Drak. Liv. 3, 50, 4 u. 5, 51, 7. Gronov Iustin. 42, 4, 12). – soni et voces, Cic.: numeri et voces et modi, Cic.: Sirenum voces, Gesang, Hor. – auribus multa percipimus, quae, etsi nos vocibus delectant, tamen etc., Cic.: vocum gravitate et cantibus pelli vehementius, Cic.: verba, quibus voces sensusque notarent, die Töne artikulierten, Hor.: illudere voces (Töne), quotiens caneret, Tac.: septem discrimina vocum, poet. = die siebenstimmige Lyra, Verg.: bucina litora voce replet, Ov. Vgl. Obbarius Hor. ep. 1, 1, 34. – poet. v. jedem Getön, der Hall, Schall, audimus fraetas ad litora voces (pelagi), Verg.: ad sonitus vocis (der Ruderschläge) vestigia————torsit, Verg. – B) das durch die Stimme lautende Wort, die Äußerung, Rede, a) übh.: vox viva, Cic.: vox publica, der Ausdruck der öffentlichen Meinung, Vell.: vox ficta, Lüge, Ov.: unā voce, einstimmig, Liv.: dico Epicurum non intellegere, quid sonet haec v., id est, quae res huic voci subiciatur, Cic.: haec te vox non perculit? Cic.: nulla tamen vox est ab iis audita populi Romani maiestate indigna, Caes.: vox ex centurione audita, Liv. epit.: alia v. violenta non audita, Liv.: voces per vinum emissae, Quint.: voces contumeliosae, Caes.: ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum etc., Caes.: carpi nostrorum militum vocibus, Caes.: nescit vox missa reverti, Hor.: tales dederat Saturnia voces, Verg.: quas hic voces apud Sophoclem in Trachiniis edit! Cic.: memorabilem illam meritoque laudatam vocem edidit: Amici, diem perdidi, Suet. – b) der Ausspruch, bes. die Formel, der Sinnspruch, Plin. ep. 4, 17, 9. Caes. b.c. 1, 7, 5. Cic. de amic. 59: extremi ac difficillimi temporis vocem illam consulem mittere coëgistis, Cic. pro Cornel. or. 1. fr. 22. p. 14 Kays. – c) das Gebot = der Befehl, consulum voci atque imperio non oboedire, Cic. Rab. perd. 23: cuius voci continuo Fabius obsecutus, Val. Max. 2, 2, 4. – d) der Spruch, die Formel, bes. der Zauberspruch, die Zauberformel, voces sacrae, Hor.: voces Marsae, Hor.: sidera excantata voce Thessalā, Formel, Spruch, Hor.: deri-————pere lunam vocibus, Hor. – C) = sermo, die Rede, Sprache, cultus hominum recentum voce formasti catus (Mercurius), Hor.: Graiā scierit sive Latinā voce loqui, Ov.: cum civem ex voce cognovisset, Iustin.: quo scilicet Latinae vocis honos per omnes gentes venerabilior diffunderetur, Val. Max. – D) der Wortakzent, Ton, die Betonung, in omni verbo posuit acutam vocem, Cic. or. 58. – ⇒ vulg. box, Plur. boces, Corp. inscr. Lat. 9, 10. -
4 vox
I.Lit.:II.omnes voces hominis, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae, etc.,
Cic. de Or. 3, 57, 216:exsurge praeco... Exerce vocem,
Plaut. Poen. prol. 13:set comprimunda vox mihi atque oratio'st,
i. e. I must hold my peace, id. Ps. 1, 4, 16:humana,
id. Bacch. 5, 2, 22:ulceribus vocis via saepta coïbat,
Lucr. 6, 1148; cf.:quarum (faucium) vitio et frangitur et obscuratur et exasperatur et scinditur vox,
Quint. 11, 3, 20:mira est quaedam natura vocis,
Cic. Or. 17, 57:cum (eloquentia) constet e voce atque motu,
id. ib. 17, 55:vox inflexa ad miserabilem sonum,
id. de Or. 2, 46, 193:inclinata ululantique voce canere,
id. ib. 8, 27:legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,
id. Sen. 5, 14; so,magnā,
Hor. S. 1, 7, 31: 1, 9, 76: summa id. ib. 1, 3, 8: sedata et depressa. Auct. Her. S, 12, 21:tremebunda,
id. ib. 3, 14, 25:theatrum ita resonans, ut usque Romam significationes vocesque referantur,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:vocem late nemora alta remittunt,
echo, Verg. A. 12, 929:ut nostrorum militum vocibus nonnihil carperetur,
cries, shouts, Caes. B. G. 3, 17; cf.:enimvero voce'st opus: Nausistrata, exi,
I must exert my voice, must call out, Ter. Phorm. 5, 7, 92.— Of inanimate things ( poet.):ad sonitum vocis (i. e. remorum) vestigia torsit,
Verg. A. 3, 669:fractae voces (maris),
id. ib. 3, 556; cf. Serv. ad Verg. A. 7, 519; Lucr. 4, 524 sqq.—Transf.A.That which is uttered by the voice, i. e. a word, saying, speech, sentence, proverb, maxim (syn.: vocabulum, verbum); sing.:B.dico, Epicurum non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,
Cic. Fin. 2, 2, 6:illa Platonis vera et tibi certe non inaudita vox,
id. de Or. 3, 6, 21:hanc sententiam significare videtur Laconis illa vox,
id. Tusc. 1, 46, 111; so, noêma, quā voce omnis intellectus accipi potest, Quint. 8, 5, 12:is verbi sensus, vis ea vocis erat,
Ov. F. 5, 484:vocem pro aliquo mittere,
Cic. Sest. 19, 42; id. Fl. 3, 6:vocem exprimere,
id. Att. 2, 21, 5; Caes. B. G. 1, 32; cf.:vox populi Romani majestate indigna,
id. ib. 7, 17, 3:quod est positum in voce simplice,
Quint. 1, 9, 4:nescit vox missa reverti,
Hor. A. P. 390:constitue, nihil esse opis in hac voce: civis Romanus sum,
Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168; id. Lael. 15, 59; Caes. B. C. 1, 7; Plin. Ep. 4, 17, 9:ego cum Graecos facerem... Versiculos, vetuit tali me voce Quirinus: In silvam non ligna feras, etc.,
Hor. S. 1, 10, 32:siderā excantata voce Thessalā,
incantation, id. Epod. 5, 45:consulum voci atque imperio non oboedire,
command, Cic. Rab. Perd. 8, 23; Val. Max. 2, 2, 4:unā voce,
unanimously, Cic. de Or. 1, 11, 46.— Plur.:cum illius nefarii gladiatoris voces percrebuissent,
Cic. Mur. 25, 50:non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt,
sayings, id. Tusc. 5, 10, 31:ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum, etc.,
Caes. B. G. 1, 39:voces per vinum, somnum. etc.... emissae,
Quint. 5, 7, 36:victus Veneris Vocibus,
Hor. C. 4, 6, 22:contumeliosae,
abusive expressions, abuse, Caes. B. C. 1, 69:sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,
sayings, maxims, doctrines, Hor. Ep. 1, 1, 34; cf.:populum falsis Dedocet uti Vocibus,
id. C. 2, 2, 21:deripere lunam vocibus,
with charms, incantations, id. Epod. 17, 78; so,sacrae,
id. ib. 17, 6:Marsae,
id. ib. 5, 76.—Speech, language, in gen., = sermo ( poet. and in post-Aug. prose):C.cultus hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius),
Hor. C. 1, 10, 3:Graiā scierit sive Latinā Voce loqui,
Ov. Tr. 3, 12, 40:cum civem ex voce cognovisset,
Just. 11, 15.—Accent, tone:ipsa natura... in omni verbo posuit acutam vocem,
Cic. Or. 18, 58; cf.:rustica vox et agrestis quosdam delectat,
pronunciation, accent, id. de Or. 3, 11, 42.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский